dinsdag

Woede als Afghaanse kinderen sterven in de winter bevriezen

Een klein bosje van stoom drijvende van een ketel is de enige hint van iets warm binnen Samar Gul's tent.
Na het maken van thee was er geen hout overgelaten aan de kachel brand - als verse sneeuw begon buiten te vestigen.
Alles binnen was vochtig - de dekens, de vloer en zelfs het schuim gevulde platte kussens waarop zijn familie slaapt.
Twee-jaar-oude dochter Gul rilt, haar neus streaming.
Hij koestert haar aan zijn borst.
   Samar Gul vluchtte naar Gul Buta kamp met zijn vrouw, zoon en twee dochters. Foto: Andrew North
"Waar is Kabulay gegaan?" vraagt ​​ze.
Hij probeert van onderwerp te veranderen.
Vorige week Kabulay - zijn jongste dochter - doodgevroren in deze tent.
"We waren de hele nacht proberen om haar warm te houden, maar we hadden niet genoeg dekens hebben," zegt hij.
"Toen hoorden we haar hoest. Het was haar laatste adem."
Kabulay is een van de bijna 40 kinderen zo ver te sterven deze winter - een van de zwaarste in jaren.
Maar het heeft verlaten Afghanistan Westen gesteunde regering blootgesteld aan nieuwe vragen over zijn bevoegdheid ondanks het ontvangen miljarden dollars aan buitenlandse hulp.
   Veel van de ontheemde kinderen niet de kleding of schoenen voor een koude winter hebben
Waarom, Afghanen vragen, kan het niet iets eenvoudigs als mensen te beschermen tegen de voorspelbare winterse kou?
De meeste van deze doden zijn er niet in het verre valleien van de Hindu Kush, maar in de hoofdstad Kabul - de focus van de internationale hulpverlening.
Net als veel andere kinderen die omkwamen, Kabulay stierf in een tentenkamp voor mensen ontheemd door de oorlog tussen de NAVO en de Taliban.
Verder lezen van het hoofdverhaal

“Start Quote

Het spijt me voor wat er is gebeurd met de kinderen. Ze hebben niet de steun die ze nodig hebben - en zij zijn de toekomst van ons land "
Jamaher Anwari Afghaanse minister
Er zijn nu meer dan 40 dergelijke kampementen rond de hoofdstad behuizing ten minste 30.000 mensen, volgens de VN.
Hun aantallen zijn gegroeid met bijna 50% in het afgelopen jaar - met mensen die van zo ver als Helmand en Kandahar.
Ze komen in een stad die al gebukt gaan onder tienduizenden vluchtelingen die zijn teruggekeerd uit het naburige Pakistan en Iran in de afgelopen jaren.
Samar Gul vluchtte naar Gul Buta kamp met zijn vrouw, zoon en toen twee dochters vorig jaar als gevolg van zware gevechten in zijn dorp ten oosten van Kabul.
De ontheemd zijn bodem van de heap.
Terughoudend om deze kampen te institutionaliseren, heeft de regering beschuldigd van het negeren van hun behoeften.
Een groot goed bewaakte Afghaanse leger basis is slechts enkele minuten lopen van het Gul Buta kamp.
  De honderden ontheemden leven in tentenkampen zijn aangewezen op hulp handouts
Maar de 1000 inwoners van deze gammele verzameling tenten zeggen dat ze geen officiƫle hulp gezien.
Naar aanleiding van meldingen van de sterfgevallen onder kinderen, zijn internationale hulporganisaties nu het brengen van hulp aan Gul Buta en andere kampen.
Maar nauwelijks afromen het oppervlak van het probleem. Er is nog weinig kans dat een van hen zal een goede opvang krijgen.
Sommige kinderen dragen geschonken laarzen, maar velen halen hun weg door de sneeuw in een open-toed sandalen.
Voor Christine Roehrs van Save the Children, dit alles bewijst dat de internationale gemeenschap "kan niet dit land te verlaten".
Ze is voorzichtig, hoewel, om geen schuld toeschrijven.
  De Afghaanse winter is de zwaarste in jaren
Niet zo Kabul onafhankelijke MP Fakhandar Zahra Nadri, die de Afghaanse regering "nutteloos" voor wat zij zegt noemt is het gebrek aan planning.
"Hetzelfde patroon van onverantwoordelijkheid blijft er jaar na jaar," zegt ze.
Jamaher Anwari, de minister bevoegd voor binnenlandse ontheemden en vluchtelingen, geeft toe dat de overheid weer is overweldigd.
"Het spijt me voor wat er is gebeurd met de kinderen," zegt hij.
"Ze hebben niet de steun die ze nodig hebben - en zij zijn de toekomst van ons land."
Als het Westen probeert te versnellen inspanningen om los te maken van Afghanistan, is het nauwelijks een bemoedigend teken van de overheid die het wil achterlaten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten